„Upadłość konsumencka przedsiębiorcy” to swoisty oksymoron*.
*Oksymoron – figura retoryczna, którą tworzy się przez zestawienie wyrazów o przeciwstawnych znaczeniach
Jeżeli prowadzisz działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna (tzw. JDG) to możesz ogłosić upadłość konsumencką dopiero po zamknięciu działalności (wykreślenie wpisu w CEiDG).
Po zamknięciu działalności wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej możesz złożyć natychmiast – bez konieczności „odczekania” żadnego okresu czasu.
Wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej były przedsiębiorca składa według tych samych zasad, co „zwykły” konsument.
Różnice między postępowaniem wobec „zwykłego” konsumenta, a „byłego przedsiębiorcy” najczęściej ujawnią się w toku postępowania po ogłoszeniu upadłości.
Po pierwsze, w przypadku ogłoszenia upadłości konsumenckiej, jako „były przedsiębiorca” zachodzi wyższe prawdopodobieństwo, że Sąd zdecyduje, że Twoje postępowanie będzie prowadzone w tzw. trybie zwykłym. Dzieje się tak przeważnie, gdy po zamknięciu działalności masz znaczną liczbę wierzycieli i/lub znaczny majątek wchodzący do masy upadłości lub zachodzą inne okoliczności powodujące, że Sąd będzie przewidywał zwiększony stopień skomplikowania Twojego postępowania.
Po drugie, syndyk może żądać od byłego przedsiębiorcy w upadłości konsumenckiej przedstawienia syndykowi dokumentacji dotyczącą zakończonej działalności, w szczególności podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencję środków trwałych, spis z natury.
Po trzecie, oceniając przyczyny niewypłacalności byłego przedsiębiorcy pod kątem ustalenia długości planu spłaty wierzycieli, syndyk oraz sąd skupią się na kwestiach dotyczących zakończonej działalności gospodarczej.
Należy przypomnieć, że elementem decydującym o okresie plany spłaty jest to, czy upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.
Umyślność i rażące niedbalstwo są to formy zawinienia w doprowadzeniu do niewypłacalności. Okoliczności te oceniane są indywidualnie w każdej sprawie. W przypadku byłych przedsiębiorców należy kierować się natomiast ogólną zasadą prawa cywilnego, zgodnie z którą należytą staranność w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności (art. 355 § 2 Kodeksu cywilnego).
„Upadłość konsumencka przedsiębiorcy” (a w zasadzie „byłego przedsiębiorcy”) jest instytucją prawną, która daje szanse osobie fizycznej, która zakończyła indywidualną działalność gospodarczą (tzw. JDG) na wyjście z długów w sposób uproszczony względem „zwykłej” upadłości, prowadzonej na skutek wniosku zgłoszonego przez przedsiębiorcę. Jest to rozwiązanie, które co do zasady powinno być szybsze i tańsze niż „zwykła” upadłość.